Erbo-de-sant-Estève
Circaea lutetiana
Onagraceae
Noms en français : Circée de Paris, Herbe aux sorcières.
Descripcioun :L'erbo-de-sant-Estève, raro au nostre, trachis en coulounìo dins li relarg fres e umide proche d'aigo. Pamens, se rescontro coumunamen is uba de Prouvènço. Flouris l'estiéu, pas avans la fin de jun, en pichòti flour blanco en grapo qu'an dos petalo e dos sepalo. Lou fru èi bèn pelous. L'erbo-de-sant-Estève es aparado en Prouvènço.
Usanço :Maugrat soun noum francés d'herbe aux sorcières, couneissèn pas de prouprieta particuliero aleva d'èstre proun astringènto.
Port : Erbo
Taio : 20 à 60 Cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Epilobium
Famiho : Onagraceae
Ordre : Myrtales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 4
Ø (o loungour) enflourejado : 10 à 30 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado :
Vo
Jun à setèmbre
Liò : Ribo d'aigo
- Bos fres
- Isclo
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Circaea lutetiana L., 1753
Rudo-de-prat
Thalictrum flavum
Ranunculaceae
Noms en français : Pigamon jaune, Pigamon des rives.
Descripcioun :La rudo-de-prat se rescontro dins li relarg umide, prado e roubino. Es uno planto gaire coumuno au nostre. Èi pulèu grando, sènso péu e poulideto emé sis estamino bèn jauno. Se destrìo de Thalictrum lucidum bonodi si fueio que soun bèn mai larjo (>3mm) emé de tros en lanço (fotò).
Usanço :Li racino ajudon à caga e à pissa. Li fueio en bouioun soun lachativo. La racino s'utiliso pèr tencha la lano en jauno.
Port : Grando erbo
Taio : 80 à 150 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Thalictrum
Famiho : Ranunculaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Roubino
- Prado umido
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Thalictrum flavum L., 1753